Gedicht: De Kwakelwei
Molenaar Jack Bouma weet als geen ander van de geschiedenis van Katwijk aan den Rijn en het omliggende landschap. Hij schreef dit prachtige gedicht als een ode aan de Kwakelwei.

Oase van stilte, ruimte en rust.

Dit landje met zoveel  indrukwekkende gezichten. Kan het niet laten om over haar te dichten.

Tongetje land omhelsd door oeroude stromen, die in deze delta meanderend samenkomen.

Spel van wind, water, eb en vloed. Bewegingen van zoet en zout.  Oh-zo-Oud.

Enorme natuurkrachten hebben haar geschapen tot wat ze nu is. Een bijzonder plekje in een versteende wildernis.

Door vele handen, met kruiwagen en schop opgehoogd met grond uit het kanaal, werd haar drassige land een mooi verhaal.

Geschikt gemaakt voor het telen van groente en fruit, van bloemen en struiken, konden groene handen haar tot veel goeds gebruiken.

Dit stukje heilige grond verheft niet haar mond en haar lichaamstaal wordt niet begrepen.

Oh kon zij maar spreken en haar diepe gedachten met ons delen.

Door haar Vliet en de Rijn gleden ontelbare schepen met handel, monniken maar ook soldaten. Ze hield het alles oogluikend in de gaten.

Over-Rijn met veerpont via Rijnsburg naar Leiden, ging het volk te voet gemoedelijk langs haar zijde.

Op  hoofd, schouders en op wagens en karren, met konijnen uit de duinen, vis  groenten en fruit. Er is hard gewerkt op weg met hunne buit.

Eeuw na eeuw gingen velen aan haar voorbij. Oh Kwakelwei.

Dorpelingen, groot en klein, jong en oud, strijd voor haar  behoud.

Sluit je aan, zij aan zij.

Voor  Natuurpark “De Kwakelwei”