Een plompe vogel. Met een jas als dorre blaadjes, korte pootjes en staart maar zijn lange snavel maakt hem toch bijzonder. Hij is zo wie zo bij ons redelijk zeldzaam ongeveer 2200 broedparen in Nederland.
De houtsnip is doorgaans onzichtbaar. Hij is in de schemer en nacht actief. Maar met de koude winterdagen en zeker met sneeuw op de grond kan je hem toch tegenkomen. Tijdens de koude februariweek is hij meerdere keren gespot in het Heerenschoolbos. Hij heeft het moeilijk met de bevroren grond. Je snavel daar insteken om naar eten te zoeken lukt dan niet. Beetje verward vliegt hij dan rond. Op zoek naar voedsel. Laag vliegend over het grasveld op weg naar de licht besneeuwde struiken. Alsof het zijn eerste vliegles was. Mooie vogel, spanwijdte wel 50-60 cm. Schitterende tekening op de lange vleugels. Maar met de kennis dat wij hem vaker zien als hij ’t moeilijk heeft, zou ik hem toch minder willen zien.